දෙසැම්බර් 26 නම් ඒ මූසල දිනය....

2004 දෙසැම්බර් 26 දවස. ජනවාරි මුල් සතියෙ කැම්පස් එකේ සෙමෙස්ටර අවසාන පරීක්ෂනය නිසා ටිකක් පාඩම් කරන්න කලින්ම කැම්පස් එකට යන්නයි ලෑස්තිය. 26 ඉරිදා උදේ 9.15, රජරට රැජිණ දුම්රියට ගොඩ උනේ ඒ සදහායි.

කවදාවත්ම නැතුව වෙලාවට කෝච්චිය පිටත් උනා. කාලිදාස පාර රේල් ගේට්ටුව පහුවෙනකොටම ගමන් වේගය හුගක් අඩු උනා. මමත් කෝච්චියෙ දොරක් ගාවත ගියා මොකද බලන්න. මේන්න බොලේ නූපෙ කුනුඇල දිගේ හෙන හයියෙන් වතුර උඩහට ගලනව.

කොච්චිය නූපෙ රේල් ගේට්ටුව ගාවටත් ආව. එතන කානුව දිගෙත් වතුර හයියෙන් උඩහට  ගලනව. ඒ මදිවට පාරදිගේ මිනිස්සු හූ තිය තිය දුවනව. ඒ අස්සෙ එක පාරටම කපිල සර් (ඔව් අපේ පියෝ කපිල සර් තමයි ) ඉන්නව රේල්පාර අයිනෙ, මාව දැක්ක ගමන් 'විදුල, මූද ගොඩ ගලනවෝ' කියල හයියෙන් කියුව. දැන් මොකද කරන්නෙ. මගෙත් ඔලුව ගිනිඅරන් වගේ. කමක් නෑ මොකකුනත් කෝච්චියෙම ඉන්නව කියල හිතාගත්ත. කොහොමින් කොහොම හරි කෝච්චිය කඹුරුගමුවට ගිහින් නැවැත්තුව.

දැන් කනින් කොනින් එක එක කතා ඇහෙනව. මුහුද ගොඩ ගලලලු. කෝච්චිය මෙතනින් එහාට යන්න බැරිලු. වැලිගම ස්ටේෂමෙන් කිසිම ආරංචියක් නැතිලු. පැලෑන හරියෙ රේල්පාරෙ කෑලිවත් නැතිලු. දැන් ඔක්කොම සෙනග කේච්චියෙන් බැහැල බලන් ඉන්නව. මම බැලුව අතේ තියන ෆෝන් එකෙන් රේඩියෝවක් වත් අල්ලල බලන්න. ඒවත් හරියට වැඩ නෑ. ගෙදරට කෝල් එකක් ගන්නත් බෑ.

දුම් රියෙ රියදුරු මහත්තයත් එලියට බැහැල කෝල් ගන්න හදනව. එයාගෙ ගෙදර උනවටුනෙලු. හොදටම බයවෙලා. ඔන්න එක පාරටම මට කේල් එකක් ආව. මගේ හොදම යාලුවෙක් වෙච්ච මහේෂ්ගෙන්. එයා කොලඹ ඉදන් කෝල කරනව අපිට මොනව වෙලාද බලන්න. මම කියුව අපේ ගෙදරට මට කතාකරන්න බෑ, ඒකනිසා පුලුවන් නම් කතා කරල මම ඉන්න තැන කියන්න කියල. කොහොම හරි ඒ විදිහට අපේ ගෙදර බයත් නැතිකරන්න මට පුලුවන් උනා.

තව පැයකින් විතර කෝච්චිය ආපහු මාතරට යවන්න තීරනය උනා. මමත් එහෙමම මාතරට ගිහින් ගෙදර ගියා. ඒ විදියට තමයි මගේ සුනාමි දවස කිසිම අතුරු ආබාදයක් නැතිව ගතවුනේ.

ඒ විදිහට බේරෙන්න අපි කොච්චර වාසනාවන්ත වෙලාද එදා....


විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

ෆුල් ඔප්ෂන් නම් ඔහොම වෙන්නෙ නෑනෙ. මෙහෙම තමයි වෙන්නෙ.

ඔන්න ඉතින් මගේ යාලුවෙක් ලගකදි කාර් එකක් ගත්ත. අර විවා එලයිට් කියල තියෙන්නෙ, අන්න එයින් එකක්. අපි මිනිහට කිරා කියල කියමුකො.

කිරා ටිකක් පන්ඩිතයා, ඊටත් වැඩිය කම්මැලියා. ඒක නිසා කැම්පස් එකෙන් එලියට ඇවිල්ලත් අවුරුදු 6ක් යනකම් වාහන ලයිසොං අරගත්තෙ නෑ. මේ මනුස්සය අවුරුදු ගානක් මෝටර් බයිසිකලයක් සල්ලි වලට අරන් ගෙදර තියාගෙන ඉදල තියනව ලයිසං නැති නිසා.

පදුර වටේ තැලුව ඇතිනෙ. ඔන්න කතාව. වාහනයක් ගත්තම තව කරන්න ඕන වැඩ හොදයිනෙ. ආදායම් බලපත්‍රයක් ගන්න ඕන, රක්ශනයක් ගන්න ඕන. අපේ කිරත් හතරවටින් හොයල හොයල ෆුල් ඔෆ්ශන් එකක්ම ගත්ත මම ඇතිලු කිහිප දෙනෙක් එපයි කියද්දිම. ඔන්න දැන් හොදම හරිය.....

දවසක් අලුත්ම විවා එක ගෙදර ගේට්ටුවෙන් එලියට දාන්න ගියපු කිරා වාහනේ පැත්තක්ම ගේට්ටු කනුවෙ හැප්පුව. දැන් එක පැත්තක ඉස්සරහ දොරයි, පස්සෙ දොරයි හොදටම හීරිල, ඇතුලට තැලිල ගිහින්. මොනව කරන්නද, මිනිහ කතාකර ලයිසං තියන යාලුවෙකුට. ඊට පස්සෙ ෆුල් ඔෆ්ශන් එකට කෝල් කරල කියුව යාලුව අතින් හැප්පිච්ච විදිහට. වැඩේ අවුලක් නෑනෙ. අපි උනත් කරන්නෙ ඕකනෙ.

ඔන්න ඉතින් රක්ශනයෙන් ඇවිල්ල කතාව පිලිඅරන් ගරාජ් එකකට දාල තක්සේරුවක් අරන් දෙන්න කියනව. කිරත් ඉතින් නගරෙ තියන හොදම තැනට වාහනේ අරන් යනව. (හොදම කියන්නෙ ගනන්ම තැන බව කියන්න ඕන නෑනෙ ). තක්සේරුවකුත් හම්බ වෙනව. වාහනේ එතන තියල යන්න කියල ෆුල් ඔෆ්ශන් මහත්තය කියනව.

ඔය අස්සෙ කලු උස මහත හාදයෙක් සතියකට පස්සෙ එනව කිරා හම්බවෙන්න. ඇවිල්ල තර්ජනය කරනව, ඔයාගෙ අතින් නේද වාහනේ හැප්පුනේ, අපි ඔක්කොම දන්නව කියල. කිරා ඒක පිලිගන්නව. ඒ අස්සෙ කලු හාදය මේ කාරනේ ලිඛිතව කිරාට කියල අත්සන් කරල අරගන්නව. හැබයි කිරාට මිනිහ කියන්නෙ වෙනින් කතාවක්, හරියට වැඩේ ගොඩින් බේර ගෙන වන්දිත් අරගන්න පුලුවන් වෙන විදිහට මිනිහ කරල දෙනව වගේ.  මේ යකත් මෝඩය වගේ ඔක්කොටම අත්සන් කරනව.  


ෆුල් ඔෆ්ශන් පැත්තෙන් ආරංචියක් නැතිනිසා මාසෙකට පස්සෙ හොයල බලනකොට වන්දි කැන්සල්. හැබැයි මුන් ලියුමක් වත් එව්වෙ නෑ. හොදම දේ ගරාජ් කාරය වාහනේ හදල. ඇයි දෙය්යනේ  තක්සේරුවක් අරන් හරි කියල ගියාට පස්සෙ වන්දි ගෙවන්න බෑ කියන්නෙ නෑනෙ කිසිම රක්ශනයක්. අන්තිමට රුපියල් ලක්ශ 2ක් විතර අතින් ගෙවල වාහනේ ගෙදර ගෙනාව.

ආයිත්නම් කිරා තියා කිරාගෙ යාලුවෙක්වත් ඔය පැත්තෙ යන්නෙ නෑ.


ප.ලි.: කිරා යනු මම නොවෙමි. වරදවා වටහා නොගන්න.

ප.ප.ලි.: කිරා අඩු ගානෙ අර කලු තඩියගෙ ID එකක්වත් බලල නෑ. ඔහොම එන අය බොහෝදුරට රක්ශනයෙ වැඩ කරන අය නෙවෙයිලු. පිට අයටලු වැඩේ බාර දෙන්නෙ. කිරා හරියට වැඩ කලානම් ඔය සිද්දිය වෙන්නෙ නැතිව ගොඩ දාගන්න තිබුන. අපි මොකටද එක එක අය කියුවට සිද්දිය මේකයි කියල පිලිගෙන කොලවල අත්සන් කරල දෙන්නෙ. පොලීසියෙන් නෙමෙයිනෙ ආවෙ.



Image Source: http://www.janashakthi.com/news_events/2010/full_option_vehicle_emergency_policy.jsp

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

බල්ලොත් එක්ක බෑ කියන්නෙ ඇත්ත තමයි...

ගිය ඉරිදා බල්ලොත් එක්ක බෑ බැලුව. ප්‍රහසනයක් විදිහට බැලුවම නරකමත් නෑ. පටන් ගත්ත වෙලාවෙ ඉදන් ඉවර වෙනකම්ම කම්මැලි නැතිව බලාගෙන ඉන්න පුලුවන්. හැබැයි ගෙදර යන ගමන් හිතන්නවත්, ගෙදර ගිහින් හිතන්නවත් දෙයක් ඒකෙ නෑ.

නාට්‍යයේ නම බල්ලොත් එක්ක බෑ උනේ කොහොමද කියන එකනම් මට මාර ප්‍රශ්නයක් තාම. ඒකෙ අවස්ථා දෙකකදි විවිද දේ කරන්න ගිහින් බල්ලො පස්සෙන් එලවපු වගක් නම් කියවෙනව. ඒත් අනේ මංදා...

බල්ලොත් එක්ක බෑ වගේම තමයි බූරුවොත් එක්කත් බෑ
නාට්‍යය පටන් ගන්නකොටම රවීන්ද්‍ර ආරියරත්න ඇවිල්ල මතක් කරනව ජංගම දුරකතන තියනවනම් නිහඩ කරගන්න කියල අනි රසිකයොන්ගෙ රස වින්දනයට බාධා නොවීම සදහා. ඒ උනත් ඒක නොතේරිච්ච 3 දෙනෙක් හිටියනෙ 100ක් වත් නොහිටපු ඒ ප්‍රේක්ෂකාගාරෙ. එයාලට කියන්න ඕන බූරුවො කියලද වෙනත් අය කියලද කියල මටනම් තේරෙන්නෙ නෑ. මමනම් හිතන්නෙ චිත්‍රපටියක්, නාට්‍යයක් පටන් ගන්න කලින් ජංගම දුරකතන නිහඩ කරගන්න කියල වෙනම කියන්න ඕන නෑනෙ. මොලේ තියන මිනිස්සුන්ටනම් ඒක තේරෙන්න ඕනනෙ.

දුක හිතෙන සිද්දිය...
කතාවෙ එක තැනක තියනව ඇමති කෙනෙක්ගෙ චරිතය රගපාන විජය නන්දසිරිට හාමුදුරු කෙනෙක් විදිහට වෙස් වලාගන්න වෙන. හැබැයි විජය නන්දසිරි එන්නෙ සපත්තු දෙකකුත් දාගෙන. මම හිතුවෙ එයා ඇමති කෙනෙක් නිසා වෙස්වලාගත්තත් සපත්තු ගලවන්න අමතක වෙච්ච බව පෙන්නනය එහෙම කලේ කියල. හැබැයි නාට්‍යය ඉවර වෙලා ගෙදර එනකොට තමයි දැනගත්තෙ දියවැඩියාව නිසා එතුමගෙ එක කකුලක් කපල බොරු කකුලකින්ය රගපාන්නෙ කියල.

කොහොම උනත් සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ නට්‍යයක් බලල (මට මතක විදිහට අන්තිමටම බැලුවෙ චරිත හතක් එල්පින්ස්ටන් එකේදි වසර ගනනාවකට පෙර ) හොදට සතුටු උනා.

Image Source : http://www.lankatruth.com/sinhala/index.php?option=com_content&view=article&id=2655:q-q-&catid=61:2011-10-16-15-03-23&Itemid=75

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

මුලතිවු හරහා යාපනයට - 2

ඉතින් කලින් ලිපියෙන් කියපු වගේ බස් එකට වෙච්ච අකරතැබ්බය නිසා ටයර් කඩයක් අරිනකන් වව්නියාවට වෙලා උදේට හදාගෙන ආපු කෑම කන්න පටන් ගත්ත. මහ ලොකු දෙයක් නෙමෙයි, පානුයි සීනි සම්බලුයි. ඒ අතරෙම පොඩීවුන් ටිකටත් කෑම හදාගෙන දෙයියන්ගෙ පිහිටෙන් උදේ 9ට විතර ටයර් කඩයක් හොයා ගත්ත. ඒ වැඩෙත් අහවරයි එතනින්.

කට්ටිය උයන ගමන්...

වව්නියාවෙන් මුලතිවු යන්න හොදම පාර මාන්කුලම් හරහාද?  පුලියන් කුලම් හරහාද? ඔන්න ඕක තමයි අපිට ඊලගට ආපු ගැටලුව. කොලඹදි හැමෝම කියුවෙ මාන්කුලම් පාර (මේක තමයි මුලතිවු යන ප්‍රධාන පාර ) තාම හදනව කියන එක. ඒ වගේම වවුනියාවෙ ටයර් කඩේ කට්ටිය කියුවෙ පුලියන්කුලමෙන් යන පාර හොදට හදල කියල. ඉතින් අපි උඩ තියන සිතියමේ දාල තියන විදිහටම පිලියන්කුලම් වලින් යන්න තීරනය කරා.

පුලියන්කුලම හන්දියෙන් නම් මුලතිවු පාර මැටි පාරක් උනාට ටික දුරක් යනකොට හොද තාර / කොන්ක්‍රීට් පාරක් බවට පත් උනා. එතන ඉදන් නැදුන්කර්නි වෙනකම්ම තැනින් තැන හදල ඉවර නැති උනත් පාරනම් බොහෝ දුරට හොදට තිබුන. නැදුන්කර්නි  කියන්නෙත් තුම්මං හංදියක්. එතන ඉදන් තියන පාරවල් දෙකෙන්ම මුලතිවු යන්න පුලුවන්, හැබැයි එක පාරක් කිලෝමීටර 3ක් විතර දුර වැඩියි. ඉතින් අපි එතන පොලිස් මුරපොලෙන් ඇහුව මොන පාරද හොදට හදල තියෙන්නෙ කියල. උත්තරය ඔඩ්ඩුසුඩාන් හරහා තියන දුර පාරෙන් යන්න කියන එකයි.

ඔඩ්ඩුසුඩාන් වලදිද මන්ද ප්‍රභාකරන්ගෙ තේක්ක වත්ත දැකගන්න ලැබුන පාර අයිනෙම්ම. (වත්තක් නෙමෙයි ඇත්තටම, කැලෑවක්) 

ඔඩ්ඩුසුඩාන් වල තියනව ලොකු ආමි කෑම්ප් එකකුත්, 57වන සේනාංක මූලස්ථානය වගේ තමයි මතක. හරියටම ශුවර් නෑ ඉතින්. නැදුන්කර්නි - ඔඩ්ඩුසුඩාන් පාරත් නරකම නෑ. තැනින් තැන තාම හදනව, විශේෂයෙන් පාලම් ලග. ඔඩ්ඩුසුඩාන් ඉදන් මුලතිවු වෙනකම් නම් පාර අන්තිමයි. තැනින් තැන හදනව, ඒ මදිවට මඩවෙලා වැස්සත් එක්ක. පාලම් හදන තැන් වලදි පාරෙන් එලියට ගිහින් ආයිත් පාරට එකතු වෙන්න ඕනෙ. ඒ උනාට ඊටත් වඩා නරක පාරක් ඉදිරියෙදි හම්බ වෙනව. හික්.

ඔඩ්ඩුසුඩාන් වලදි නම් අපිට හිතුන කොහොමත් මාන්කුලම් වලින් ආපු නැති එක හොදයි කියල පාරෙ හැටියට. හැබැයි තව අවුරුද්දක් වගේ යනකොටනම් මේ පාරවල් වල වැඩ ඉවරෙටම ඉවර වෙලා තියේවි.

ඔන්න ඉතින් ඔහොම ගිහින් එක පාරටම අපි මුලතිවු නගරයට සේන්දු උනා. ඒ නන්දිකඩාල් කලපුව අයිනෙන් ටික දුරක් ගමන් කිරීමෙන් පස්සෙ. ප්‍රධාන පාරෙ ඉදන් මූදටනම් ටිකක් දුරයි. මූදට යන්න ලොකු ආසාවක් තිබුනත් පරක්කු වෙලා තිබිච්ච නිසා අපි ඒ පැත්තට යන්නෙ නැතිව මුලතිවු ටවුම පහු කරන් පරන්තන් මාර්ගයේ ඉදිරියට යන්න ගත්ත.

මේ තියෙන්නෙ නන්ඩිකඩාල් කලපුව මුහුදට වැටෙන තැන. යුද්දයේ අනිතිම දවස්වල මිනිස්සු වැල නොකැඩී ආවෙ මෙතනින් තමයි.

මීලග නැවතුම - ෆාරා නෞකාව. ඊලග ලිපියෙන් හමුවෙමු.

ප. ලි. : හොද හොද සෙල්ලම් එලිවෙන ජාමටනේ. තාම බලන්න ගියපු කිසිම තැනක් ගැන ලියුවෙ නෑ. ඊලග දවසෙ නම් අනිව යාපනයට යනකම් යනව.


විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

මුලතිවු හරහා යාපනයට

ඔන්න ඉතින් ඊයෙ පෙරේද ගියපු ගමනක් ගැන උනු උනුවෙම විස්තර ටිකක් ගේන්න තමයි හදන්නෙ.

කාලෙකින් එකතුවෙලා කොහේවත් ගියපු නැතිනිසා ලග එන දිග නිවාඩුවට ට්‍රිපක් යන්න ඕන කියල හැමෝම කතා වෙන්න ගත්ත. මුලින්ම ආවෙ නැගෙනහිර පැත්තෙ රවුමක් යන්න, ඒත් අපේ ටික දෙනෙක් ඒ පැත්තෙ ගිහින් තිබුන නිසයි, කවුරුවත් යුද්දෙන් පස්සෙ යාපනේ ගිහින් තිබුනෙ නැති නිසයි යාපනයෙ යන්න අන්තිමට තීරනය උනා.

ට්‍රිප් එකක් යනකොට තියන අමාරුම වැඩේනෙ නවතින තැනයි යන්න වාහනෙයි හොයාගන්න එක. කොහොමින් කොහොමහරි වැඩේ ඇදි ඇදි ගිහින් දිග නිවාඩුවට නවතින තැනක් යාපනයෙන් හොයා ගන්න බැරිඋනා. ඉතින් ඊට කලින් සතියට ට්‍රිප් එක මාරු උනා. ඒ කියන්නෙ බ්‍රහස්පතින්දා රෑ ගිහින් ඉරිද රෑට ආපහු එන්න, සිකුරාද නිවාඩුවක් අතින් දාගෙන.

ඔන්න ඉතින් කතාකරගත්තු විදිහට රෑ 9 මාරට අපේ ගෙවල් ගාවින්, ඒ කියන්නෙ ගල්කිස්සෙන් ගමන පටන්ගත්ත. අරහෙ මෙහෙ හිටපු කට්ටිය එකතු කරගෙන අන්තිමය යක්කලෙන් ගන්නකොට වෙලාව කොහොමහරි 11ත් පහුවෙලා.

බස් එක (UD NISSAN)

මෙන්න මේ වෙලාවෙ තමයි අපි දවසේ මෝඩ තීරනය ගන්නෙ. ඒ තමයි ජා ඇලෙන් හරි කටුනායකින් හරි පුත්තලම පාරට නොගිහින් පාදෙනිය හරහා අනුරාධපුරයට යන එක. යක්කල ඉදන් අබේපුස්සට යනකම්ම ලොරි තොගයක් ඉස්සර කර කර ගියපු අපි කුරුනෑගල පැනල පොඩ්ඩ දුරක් ගියපු ගමන්ම පලවෙනි අවාසනාවන්ත වැඩේ උනා. ඉස්සරහ ටයර් එකේ හුලං ගියා. මොනව කරන්නද, පැය බාගයක් විතර දගලල ඕකත් දාගෙන ආයිත් ගමන  පිටත් උනා. අපි පුත්තලම පාරෙන් ගියානම් මේ කිසිදෙයක් නොවී ෂෝක් එකේ යන්න තිබුන.

කුරුනෑගල, පාදෙනිය, අනුරාධපුරය, මැදවච්චිය පහුකරගෙන උදේ පාන්දර 5ට වගේ අපි වව්නියාවට ආව. මෙතනින් එහාට ටයර් කඩ ගැන විශ්වාසයක් නැතිනිසා තයර් එක හදාගෙනම යන්න ඕන කියල බස් එකේ කට්ටිය කියන්න ගත්ත. මොනව කරන්නද, යන්තම් ඇරපු කඩයකින් තේ එකක් බස්සගෙන අරහෙට මෙහෙට කෝල් වගයක් දීල දන්න කියන කෙනෙක් ඉන්න තැනක් හොයාගත්ත පොඩ්ඩක් මූනවත් හෝදගන්න ඕන කියල. කලින් අපි හිතාන හිටියෙ මේ වැඩේ මුලතිවු වලින්ම කරගන්න පුලුවන් කියල.

කතාව දිග වැඩියි වගේ නෙද? මම හිතන් හිටියෙනම් යාපනේට යනකම්ම මේකෙ ලියන්න. ඒත් එහෙනම් ඉතිරි ටික දෙවැනි කොටසකින් දාන්නම්.

ප. ලි. : මේ ගමන යන්න හොදම මාර්ගය තමයි මීගමුව, හලාවත, පුත්තලම හරහා අනුරාධපුරයට ගිහින් එතනින් මැදවච්චිය හරහා A9 ඔස්සේ වව්නියාවට යන එක.

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

2012 පොත් ප්‍රදර්ශනයටත් ගියානෙ

දෙයියනේ, මට මේක පබ්ලිශ් කොරන්න අමතක වෙලානෙ.

අනිත් හැම අවුරුද්දකම වගේ මේ අවුරුද්දෙත් පොත් ප්‍රදර්ශනයට ගොඩවැදුනෙ හොද පොත් ටිකක් ගන්න බලාපොරොත්තුවෙන්. වෙනද වගේම හෙන ගේමක් දීල කාර් එක පාක් කරගෙන (නයෙක් හොදෙයි ) ඇතුලට ගියා. පුරුදු පරිදිම මුලින් විජේසූරිය ග්‍රන්ථ කේන්ද්‍රය කවර් කරල අනිත් තැන් වලිනුත් පොත් එක දෙක ගත්ත. අපේ පොඩි බබාටත් පොත් ගන්න ඌන වෙලා තිබ්බ නිසා (විශේෂයෙන්ම රුසියානු සහ සිබිල් වෙත්තසිංහ/ජානකී සූරිය ආරච්චි ) මගේ පොත් ලැයිස්තුව ටිකක් පොඩියට තමයි දිවුවෙ. මේ තියෙන්නෙ ඒක තමයි.

මං ඉපදුන දා - ජානකී සූරිය ආරච්චි - මේක අපේ චූටි බබාට.

සමුදුරු පත්ලේ සවාරියක් - ජුලස් වර්න් - ධනපාල ගුනසේකර පරිවර්තනයක්
අල්යොන්කා සහ ඉවාන්, රුසියානු ජන කතා - පසන් කොඩිකාර පරිවර්තනයක්
ධනවත් පියා, දිළිදු පියා - රොබර්ට් කියොසාකි සහ ළ්. ලෙච්ටර් - ප්‍රදීප් කුමාර බාලසුරිය පරිවර්තනයක්
ව්‍යවච්ඡේදකයා - ෆෙදරිකෝ ඇන්ඩහසි - ගාමිණී වියන්ගොඩ පරිවර්තනයක්
Steve Jobs - Walter Lsaacson

අන්තිම පොත මම අවුරුද්දක විතර ඉදන් හොය හොයා හිටපු එකක්. ඒක ටිකක් ගනන් වුන නිසා වෙනින් පොත් 4-5 ගන්න තිබ්බ හැකියාව නැතිඋනා. කොහොමත් වෙනින් වෙනින් හේතු නිසා සැප්තැම්බර් මාසය ටිකක් රිම් එකෙන් දිව්වෙ. දැන් ඉතින් කියවන්න පටන් ගන්න ඕන.

ප්‍රදර්ශනයට ගිය එකෙන් වික්ටර් රත්නායකයන්ගෙ පොඩි වැඩක් ගැනත් ඔත්තුවක් ලැබුන. ඒකටත් පස්සෙ දවසෙ ආව. පොඩි සංගීත සැදෑවක් නොමිලේම වික්ටර් රසිකයන්ට. නියම අත්දැකීමක්. DVD එකකුත් ගත්ත මම. තාම සම්පූර්නයෙන්ම අහන්න නම් උනේ නෑ.


ගිය සතියෙ ගියපු යාපනයෙ ගමන ගැන ලිපි පෙලක් ලගදීම.

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

මදැයි කලින් යන්නෙයි කියල කෝච්චියට ආව...

ඊයෙ ඔෆීසියෙන් පොඩ්ඩක් කලින් ගෙදර යන්න ඕන කියල හිතුන. 5 - 5.30 වගේ වෙලාවට එලියට බහිනව කියන්නෙ එපාවෙන වැඩක්නෙ, ඉතින් හිතුවා කෝච්චියේ ගියානම් හොදයි කියල.

ඉතින් පොඩ්ඩක් කලින් ඔෆීසියෙන් පැනපු මම කොහොමහරි 5.30 වෙනකොට බම්බලපිටිය ඉස්ටේශොමට ආව. ඉන්නව ඉන්නව කෝච්චියක් නෑ. ඒ මදිවට මාර විදිහට සෙනග. කොහොමින් කොහොම හරි ගාල්ලට යන සමුද්‍රදේවි ආව. ඒක ගල්කිස්සෙ නවත්තන්නෙ නෑනෙ, රත්මලානට ගිහින් යන එකත් මහ කට්ටනෙ, ඉතින් මම ඒකත නැග්ගෙ නෑ. කොහොමත් ගාල්ල ස්ලෝ එකයි අලුත්ගම එකයි දෙකම ඊලගට එන නිසා.

දැන් 5.55ත් පහුවෙලා. ඔන්න එනව ගාල්ල ස්ලෝ එක. ඇගිල්ලක් ගහන්නවත් ඉඩ නෑ. ඒ මදිවට නැවැත්තුවට පස්සෙ මෙන්න කියපි අලුත්ගම එක අද නෑ කියල. බැලුව එල්ලෙන්න එක දොරක්වත්, විනාඩි 10-15ට වඩා ජීවිතය වටින නිසා එල්ලුනේ නෑ. ඔන්න ඉතින් මාතර එකත් ආව විනාඩි 5ක් විතර පරක්කු වෙලා. එකේ යන්නනම් මොරටුවට ගිහින් ආපහු එන්න එපයි. අනික ඒකෙත් ඇගිල්ලක් ගහන්න බැරිතරම් සෙනග.

ඔන්න ඉතින් තවත් බලාගෙන ඉන්නකොට වෙනද වෙලාවට ඔෆීසියෙන් පිටවෙච්ච එකා දෙන්න එනව ඉස්ටේශොමට වෙනද කෝච්චියෙන් ගෙදර යන්න. මමත් ඉතින් මගේ වගේ නෙමෙයි වගේ පරන පුරුදු 6.27තේම ගෙදර ගියා අනිත් උනුත් එක්ක. බස් එකේ ගියානම් දෙපාරක් ගෙදර.

Image from: http://article.wn.com/view/2012/07/19/China_exports_120_trains_to_Sri_Lanka/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

ඔන්න 'ස' DVD එක එනවලු....

මේක වික්ටර් රත්නායක ගී ලෝලීන්ට හොද ආරංචියක්. අවසාන 'ස' ප්‍රසංග මාලාවෙ රූපමය තැටිය හෙට (22 සෙනසුරාදා) නිකුත් වෙනවලු. වැඩි විස්තරයක්නම් හරියටම දන්නෙ නෑ. හැබැයි කොලඹ ජාත්‍යන්තර පොත් ප්‍රදර්ශනය පැවැත්වෙන බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රන ශාලා පරිශ්‍රයේ තියන මිහිසර මැදුරේදී (නම හරිමද දන්නෙ නෑ) හෙට හවස 6ට තමයි මේක සිදුවෙන්නෙ.

ඔන්න කැමති සියල්ලෝම සහභාගි වෙත්වා...


විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

ශ්වේත රාත්‍රිය අවසාන රාත්‍රිය නැරබුවෙමි.

හරියටම පැය 2ක් කලා වැවෙන් ගත් දිය දෝතක් සේ ගෙන් පටන් ගෙන ඔබයි රම්‍ය සද කිරණ තෙක් දෙවෙනි වරටත් රස වින්දෙමි. 

මම මුලින්ම ඒක පුද්ගල ප්‍රසංගයක් විදිහට මීට අවුරුදු 25කට විතර කලින් මාතර රාහුල විද්‍යාලයේදි පවන රසවින්දා මතකයි. එදා මෙදා තුර වික්ටර් රත්නායකයන්ගේ 'ස' හැර වෙනත් කිසිම ඒක පුද්ගල ප්‍රසංගයක් මම රසවිදලා නැහැ.


ඉතින් සිරස විසින් ස්වේත රාත්‍රිය පටන් අරගෙන කොලඹ, ගාල්ල, මාතර ප්‍රසංග තියල ඒව බලන්න බැරිවෙනකොට මේක කවදාවත්ම බලන්න බැරිවේවි කියල ලොකු බයකුත් මට ඇතිවුනා. ඒත් පහුගිය අවුරුද්දෙ සැප්තැම්බර් 4 වෙනිදා යාලුවෙකුගෙන් හම්බවෙච්ච ටිකට් නිසා යන්තම් ඒ ආසාව ඉෂ්ථ කරගන්න ලැබුන.

ඉතින් අද මේක බැලුවෙ දෙවැනි වතාවට. ටිකට් ගන්න කාපු කට්ට නිමක් නෑ. උදේ 7 ඉදන් 9 වෙනකම් මහ වැස්සෙ රත්මලානට වෙලා පෝලිමේ හිටිය. හැබැයි මට 4 දෙනෙකුට ඉස්සරහින් ටිකට් ඉවර උනා. ඒත් 13 වෙනිදට දාපු වැඩිපුර ප්‍රසංගයට. 14 ටිකට් කොහොමත් ඉවර වෙලා තිබුනෙ.

කොහොමින් කොහොමහරි පෙර පිනක් වැඩකරල ආරාධනා පත්‍රයක් ලැබුන 14 වෙනිද අන්තිම ශෝ එකම බලන්න.

හරියටම 7ට පටන් අරගෙන, පුරා පැය 2ක්, ගීත 25ක්. 

1. කලා වැවෙන් ගත් දිය දෝතක් සේ.

2. සුළං කපොල්ලේ.

3. යොවුන් වසන්තයේ.

4. ධර්මාධිකරණය.

5. පූජාසනයේ ඔබ හිදුවා.

6. සංසාර සාගරේ ජීවිතේ යාත්‍රාව.

7. පානං පත්තුවේ ඩිංගිරි අම්මාය.

8. විලක් උනත් නිල් දිය පිරි විලක් නොවේ.

9. සද එලිය ගගක් වී මා නුවන් ඉවුරේ.

10. ප්‍රේම අසපුවේ මුනිවරයාණෙනි.

11. ආලය වන් මනරම් කවිකම් දෙන.

12. දෙවියන් විසින් දුන් පඩුරක් ලෙසින්.

13. රුවල් ඉරී ගිය නෞකාවේ.

14. ප්‍රේමය නම් රාගයෙන් තොර.

15. කුරුටු ගෑ ගී පොතේ.

16. මුලු නුවරම නිදිගත් මේ මොහොතේ.

17. පෙරදා මහ රෑ.

18. තරුද නිදන මහ රෑ.

19. ලොවම එපා වී - ලොවම කල කිරී.

20. මගේ දේශය - මගේ ජාතිය.

21. මගේ සද ඔබ මගේ සද ඔබ.

22. කඩ මණ්ඩියේ දොල අයිනේ නුඹව පෙනී.

23. අහස සේ ඔබ අනන්තයි.

24. පෙම් ලොවෙදී දුටු ඔබමද මේ.

25. ඔබයි රම්‍ය සද කිරණ.

ඇත්තටම සිංදු ටිකක් වීඩියෝ කරල දානව කියල හිතාගෙන කැමර එකත් අරගෙන ගියේ, නමුත් වාඩි වෙන්න ලැබුනු තැන අනුව ඒක කරගන්න බැරිව ගියා. ඒ උනත් සිරස විසින් DVD එක ගහනව කියල තමයි ආරංචිය නම්. කොහොම උනත් 'ස' අවසානය වගේ හුගක් හැගීම් බර නම් උනේ නෑ මට. 

සිංහල සුභාවිත ගීත‍ය විනාශයට යම් පමනකට වගකියන්න ඕන උනත්, දැන් ඒක ගොඩගන්න යම් පමනකට උත්සාහයක් දරන සිරස, අපිට තවත් යම් නැවුම් දෙයක් දේවි කියන විශ්වාසයෙන් ඉවසගෙන බලන් ඉන්නව.

නන්දා මාලිනියේ, ඔබට තවත් බොහෝ කලක් අපිව රසවත් කිරීමට ශක්තිය ලැබේවා....!!!

Image Source : http://www.side.gossiplankanews.com/2012/03/shwetha-rathriya-goldenachievement-of.html

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

පොටෝ ගහනවනම් මෙන්න මෙහෙම ගහන්න ඕන...

මේක ඊයෙ හීයකින් ලැබුච්ච පිංතූර ටිකක්. නමුත් වැදගත්කම සහ දෙන පණිවිඩය නිසාම බෙදාගන්න හිතුන.

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

From: Sachi To: Nimal

ඔන්න ඉතින් අපේ ඔපීසියට අලුතින් ටික දෙනෙක් වැඩට ගත්ත. ඒ දැන් මාස 6කට විතර කලින්. මුන් ටික ඉතින් වැඩ එහෙම හොදට පුරුදුවෙලා හරියත සෙට් වේගෙන එනකොට දවසක් ආව මෙයින් එක්කෙනෙක්ට රෑ වෙනකම් වැඩ කරන්න වෙච්ච.

අපේ වගේ IT කොම්පැනි වල රෑ වෙනකම් වැඩ සෙට් වෙනව කියන්නෙ රෑ කෑමයි, ගෙදරටම ප්‍රවාහනෙයි නොමිලෙම හම්බ වෙනවයි කියන එකනෙ. ඉතින් අපේ අලුත් බුවත් රෑට හොදට කාල එහෙම 10ට විතර කැබ් එකක් ගෙන්න ගත්තලු බෝඩිමට යන්න.


අපි කැබ් වලට අතින් සල්ලෙ දෙන්නෙ නෑ. ණය පතක් තමයි දෙන්නෙ නැත්නම් ක්‍රෙඩිට් හයර් එකක් කියල තමයි ඕකට කියන්නෙ. ඉතින් ගමන ඉවර වෙලා පොඩි පෝරමයක් තියනව පුරවල ඩ්‍රැයිවර්ට දෙන්න. අපේ බුවත් බෝඩිම ගාවට ගිහින් ඕක පුරවන්න පටන් ගත්තලු.

ටික වෙලාවකින් මේක ඩ්‍රයිවර්ගෙ පැත්තට හැරිල, අයියෙ ඔයාගෙ නම මොකක්ද? මිනිහ ඉන්නවලු ඇහුනෙ නෑ වගේ, මේකට මොකටද මගේ නම කියල

අයියෙ, නම කියන්නකො... ආයිත් සද්දයක් නෑ. මොකක්ද අයියෙ නම කියන්නකො මට මේක පුරවල ඉවරයක් කරල දාන්න.

ඩ්‍රැයිවරයටත් දැන් මල පැනල. මල්ලි වෙනදට මගේ නම ඕන වෙන්නෙ නෑනෙ. හරි එහෙනම් ලියාගන්නවකො නිමල් කියල.අපේ බුවත් ඔන්න පුරවල දීල ආව.

බලනකොට පොර ලියල තියෙන්නෙ:

From: සචී
To: නිමල්

ප.ලි.: ටියුබ් ලයිට් කට්ටිය උඩ තියන පෝරමේ බලන්නකො. ඒත් ටියුබ් ලයිට්නම් කරන්නම දෙයක් නෑ ඉතින්.


විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

මේ ඌරො ටික කැකුන තලනකොට හබන් කුකුලන්ට රජ මගුල්ලු.

මේ දවස්වල කට්ටියක් ගජරාමෙට වැඩවර්ජනේනෙ. මම කියන්නෙ මේ අපේ ආචාර්යවරුන් ගැන නෙමෙයි, අනිත් කට්ටිය ගැන. අර දවල් 12ට කලින් නාවොත් මොනවද කරනවයි කියල තිබුනු...


ඉතින් මේගොල්ලො ඉස්ට්‍රයික් නිසා එතන වැඩ කරන මැවිසුරො ටිකටනම් මාර වාසියි. හෝ ගාල නයිට් ඩියුටි. ඒවට ඉතින්  ඕවර්ටයිම් එහෙමත් ගෙවනව ඇතිනෙ.

මට මතක් උනේ ඊයෙ පෙරේද ඔය කට්ටිය වැඩ කරන ලංකාවෙ තියන පාඩු ලබන ආයතනයෙ වෙච්ච දේවල් ටිකක්. ලගදි තිබුන ඕකෙ වැඩකරන මැවිසුරන්ගෙ වාර්ශික මහා සභා රැස්වීම. ඉතින් පොඩි රැෆල් ඩ්‍රෝ එකකුත් තිබුනලු. ඒකෙ තුන්වැනි තැන මගේ යාලුවෙකුට ඇදුන කියල තමයි ආරංචි. වැඩිය නෑ, රු: 50000 විතර වටින හෝම් තියටර් සිස්ටම් එකක්ලු. මොකක් හරි අහිංසක කොම්පැනියක් වියදම දරන්න ඇති, අපේ ලයිට් බිලෙන්ම ගියාද දන්නෙත් නෑ. තව ඒකට ආපු හැම නෝන කෙනෙක්ටම තෑගි ලෑස්තිකරල තිබුනලු. මේසෙ උඩ තිබුනු ජාති 5කින්ද කොහෙද කැමති එකක් තෝරගෙන ගෙනියන්න පුලුවන්ලු.

ලංකාවෙ අඩුවෙන්ම ලෙදවෙන මිනිස්සු වැඩ කරන්නෙත් මෙතනම තමයි. මොකෝ අවුරුද්ද අන්තිමට ඉතිරුවෙච්ච ලෙඩ නිවාඩු ටිකට පඩි දෙනවනෙ. ඉතින් කවුරුවත් ලෙඩ වෙන්නෙ නෑ. අනිත් නිවාඩු ජාති විතරයි යන්නෙ. අනේ අනිච්චන් සංසාරේ...



ප.ලි.: මේක ලියල ඉවර වෙලා දානවද නැත්ද කියල හුගක් වෙලා හිතල 'ඇත්තනෙ ලියල තියෙන්නෙ, බැනුම් ඇහුවත් මොකද කියල' ඔන්න දාල දැම්ම. වැරදි මොනව හරි ලියල තියනව කියල තේරෙන කවුරුහරි ඉන්නවනම් කොමෙන්ටුවක් දාල දැනුම් දෙනව හොදයි.

Image Source: http://romanceaddict91.wordpress.com/tag/electricity/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

ඒ අම්මා අද ජීවත්ව සිටියානම්.....

මහ රෝහල අසලින් කලබලයෙන් දුවවිත් බසයට නැගුනු කෙට්ටු හීන්දෑරී තරුනයන් දෙදෙනෙකි.

1. මචං, උබ සිංදුවක් ලියන්න ඕන මේ දැන්මම.
2. මොන සිංදුද බං මේ වෙලාවෙ. අම්ම හොදටම ලෙඩවෙලා ඉස්පිරිතාලෙ.
1. ඒක තමයි මමත් කියන්නෙ, උබ දැන් අම්ම ගැන සිංදුවක් ලියන්න ඕන.


ඒ කියු අයුරින්ම ඒ ගීතය ලියවිනි. ගීතය ඇසීමට ඒ මෑණියන්ද වාසනාවන්ත වූවාය.

පලමුවැන්නා වෙන කවුරුවත් නොව වික්ටර් රත්නායකයන්ය. දෙවැන්නා ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස් ය.

ගීතය "ආදරයේ උල්පත වූ අම්මා" ය.







එදා මෙදා තුර මා අසා ඇති හොදම මවුගුන ගීතය මෙයවන අතර වික්ටර් රත්නායකයන් විසින් යොදන ලද මධුර තනුවද එයට බලපා ඇතැයි සිතමි.

පසු කලෙක වික්ටර් රත්නායකයන්ගේ 'ස' ප්‍රසංගයකදී හැඩූ කදුලින් යුතුව ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්ගේ මෑණියන් විසින් මුල්වරට අසන ලද බව කවුරුන් විසින් හෝ මෑතකදී ගුවන් විදුලියේ පවසනු ඇසීමි.

නමුත්, වැඩිහිටියෙකු වශයෙන් ඔබගේ ඇසුර ලැබීමට අපි පින් කර නැත්තෙමු.

පේමකීර්ති ද අල්විස් - ඔබ වෙනුවෙනි මේ සටහන.

ප.ලි.: වික්තර් රත්නායකයන් 'ස' සමාප්ත කරන අවස්තාවේ ඔබ ජීවතු අතර සිටියානම් යැයි මට බොහෝ වර සිතුනි.

Image Source: http://www.dinamina.lk/2011/08/01/_art.asp?fn=f1108014&p=1

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

රතු කෙස් ළමයගෙ උත්තරේ...

මතක ඇතිනෙ රතු කෙස් ළමයගෙ කතාව. ඔන්න ඒකට උත්තරේ අරගෙන ආව. ශෂී හරියට උත්තර දීල තිබුන. ඉතින් මම හිතුව පැහැදිලි කෙරීමක් එක්කම උත්තරය දෙන්න.

මේක ඇත්තතම ටිකක් අමාරු බුද්ධි පරීක්ෂන ගැටලුවක්. නියමිත කරුනු ටික හරියට දැක්කෙ නැත්නම් උත්තරය කියන්න බැරිවෙන. දැන් බලමු කොහොමද මේක විසදන්නෙ කියල.

පලමුවෙනි දත්තය: වයස් වල ගුණිතය 36ක් වීම. ඒ කියන්නෙ අපිට ලියල බලන්න වෙනව වියහැකි අවස්තාවන් සියල්ලම. ඒ ගමන්ම එකතුවනුත් ලියමු.

1 x 2 x 18 = 36 --> 1 + 2 + 18 = 21
1 x 3 x 12 = 36 --> 1 + 3 + 12 = 16
1 x 4 x 9 = 36 --> 1 + 4 + 9 = 14
1 x 6 x 6 = 36 --> 1 + 6 + 6 = 13
2 x 2 x 9 = 36 --> 2 + 2 + 9 = 13
2 x 3 x 6 = 36 --> 2 + 3 + 6 = 11
3 x 3 x 4 = 36 --> 3 + 3 + 4 = 10

දැන් මෙතනදි තමයි අපිට දෙවැනි සහ තුන්වැනි දත්තයන් ඕන කරන්නෙ. දෙවැනි දත්තය තමයි එකතුව ඉස්සරහ ගෙදර ජනෙල් ගානට සමාන වීම. අපිට ජනෙල් ගනන නොපෙනුනාට ගැහැනු දෙදෙනටම ඒක පෙනෙනව. ඉතින් එක ගැහැනු කෙනෙක් දත්තයක් අඩුයි කියන එකෙන් අදහස්වෙන්නෙ ගෙදර ජනෙල් ගනනට හරියන උත්තර දෙකක් හෝ වැඩි ගනනක් තියන බවයි.


1 x 6 x 6 = 36 --> 1 + 6 + 6 = 13
2 x 2 x 9 = 36 --> 2 + 2 + 9 = 13

ඒ කියන්නෙ ගෙදර තියෙන්නෙ ජනෙල් 13යි. මෙතන ඉදන් වැඩේ හරිම ලේසියි. එක්කො නිවුන් ලොකු පුතාල දෙන්නයි, නැත්නම් එල ලොකු පුතෙක් එක්ක නිවුන් පොඩි පුතාල දෙන්නයි. ඉතින් රතු කෙස් තියෙන්නෙ ලොකු පුතාට නිසා උත්තරය වෙන්නෙ 2 x 2 x 9 = 36 --> 2 + 2 + 9 = 13


2 - 2 - 9



විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

යුරේකා... යුරේකා... අපි‍ට මේ පාර පඩිවැඩිවීම් නෑ...

මේක මාර සොයාගැනීමක්. මාව පෞද්ගලිකව දන්න අය දන්නව මාම් වැඩකරන්නෙ IT ක්ෂේත්‍රයෙ කොම්පැනියකෙයි කියල. අනික අපේ කොම්පැනිවල මොනව කලත් සල්ලි ලැබෙන්නෙ රුපියල් වලින් නෙමෙයි, ඩොලර් වලින් (අපිට නෙවෙයි, කොම්පැනියට ඕං. ඉතින් ඔන්න ඔය කරුනු පාවිච්චි කරල තමයි මගේ මේ නව සොයාගැනීම කලේ.

මේ අවුරුද්දෙ අපි හිතමු 10%ක පඩි වැඩිවීමක් ලැබුන කියල. රජයේ සේවකයෙක් එක්ක එහෙම සසදල බැලුවොත් මේක එසේ මෙසේ වැඩිවීමක් නෙමෙයිනෙ. දැන් අපි උදාහරනයක් ගත්තොතින් කලින් 50000 ලැබිච්ච එක්කෙනාට දැන් 55000 ලැබෙනව.ඉතින් ඔය 50000 ලැබෙන්න ගත්තෙ කලින් පඩි වැඩිකිරීම නිසානෙ. ඒ කියන්නෙ ගිය අවුරුද්දෙ ලැබිච්ච එක නිසා.


ඔන්න ඉතින් ගිය අවුරුද්දෙ මැයි මාසෙ පඩි වැඩි වෙලා 50000ක් ගත්තු මනුස්සය මේ අවුරුද්දෙ මැයි මාසෙ ඉදන් 55000 ගන්නව. අපි නිකමට වගේ බලමුද මෙයාගෙ පඩිය ඩොලර් වලින්, මොකද කොම්පැනියට සල්ලි හම්බවෙන්නෙ ඩොලර් වලින් නෙ...


ගිය අවුරුද්දෙ මැයි --> 50000/110 = 454.54

මේ අවුරුද්දෙ මැයි --> 55000/130 = 423.07

බොලේ පඩි වැඩිවෙලා නෙමෙයිනෙ, අඩු වෙලානෙ...



විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

රතු කෙස් තියන ලොකු ලමයගෙ කතාව.... (තවත් ගණිත ගැටලුවක්)

ඔන්න අම්මල දෙන්නෙක් කොහෙද යන ගමන් පාරෙදි හම්බ උනා. එක අම්ම කෙනෙක් අනිත් අම්මගෙන් අහනව 'ඔයාගෙ ළමයි තුන්දෙනාගෙ වයසවල් කීයද කියල'.

ඉතින් මේ අම්මල දෙන්නම එසේ මෙසේ කට්ටිය නෙමෙයි. එක්කො ඉංජිනේරුවො, නැත්නම් ගනිතඥයො. ඉතින් අනිත් අම්ම මෙහෙම උත්තර දෙනව. මගේ ළමයි තුන්දෙනාගෙ වයසවල් වල ගුණිතය 36යි. එයාලගෙ වයසවල් ටික එකතුකරාම එන අගය අර ඉස්සරහ තියන ගෙදර ජනෙල් ගානට සමානයි.


අනිත් අම්මත් ඉස්සරහ ගෙදර දිහා බල බල ටිකක් වෙලා කල්පනා කරා. කරල ඉවර වෙලා කියුව 'ඔයා කියපු කරුනු මදිනෙ ළමයින්ගෙ වයස හොයන්න'. අනිත් අම්ම කියනව, 'ආ මට අමතක උනානෙ කියන්න, මගේ ලොකු පුතාට තියෙන්නෙ රතු හිසකෙස්'.

ඔන්න ඒ පාර අනිත් අම්ම අර ළමයි තුන් දෙනාගෙම වයස හරියට කියුව.

දැන් කාටද පුලුවන් ළමයි තුන් දෙනාගෙ වයස හරියට කියන්න? උත්තරේ ලබන සතියෙ බලාපොරොත්තුවෙන්න.

Image Source: http://www.visualphotos.com/image/1x7471073/red_haired_boy_knows_the_answer_to_a_question



විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

අන්තිම වතාවට ස බලමුද?

ඔබ කී වරක් 'ස' බලල තියනවද? මේක බන්දුල නානායක්කාරවසම්ගෙන් ඇහුවොත් කියාවි 28 වරක් කියල. මටනම් කියන්න තියෙන්නෙ දෙවරක් කියල. අපේ තාත්ත නම් පස්වරක් කියල කියාවි. හැබැයි ලගදීම දවසක් එනව මේ අගය තවත් වැඩිකරන්න බැරිවෙන. මොකද අන්තිම 'ස' ප්‍රසංගයට තියෙන්නෙ තව දින 19ක් වගේ ගානක්. 

1973 ජුලි 20 වෙනිදින ලුම්බිණි රගහලෙන් පටන් ගත්තු 'ස' ගමන 2013 ජුලි මාසෙ 20 වෙනිදින ලුම්බිණි රගහලෙන්ම නිමා වෙනව. ඒ මහාචාර්යය සුනිල් ආරියරත්නයන්ගෙ ප්‍රධානත්වයෙන්. ඊට පෙර ජුලි 19 වෙනිදා පණ්ඩිත් අමරදේවයන්ගෙ ප්‍රධානත්වයෙන් මහරගම යොවුන් රගහලේදිත්, 18 වෙනිදා ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ශයන්ගෙ ප්‍රධානත්වයෙන් නෙලුම් පොකුනෙදිත් පැවැත්වෙනව. ඒ වගේම 'ස' රුහුණට සමුදීම ජුලි 8 වෙනිදා මාතර ශාන්ත තෝමස් විදිහල් රගහලේදි සිදුවෙනව. ඉතින් ජීවිතේ අවසාන වතාවට 'ස' විදගන්න තියෙන්න මේ අවස්තාවන් කිහිපය විතරයි. ඉතින් ප්‍රමාදවී පසුතැවිලි නොවන්න. 

වික්ටර් රත්නායක ගාන්ධර්වයානෙනි, ස නවතා දැමුවද අප වෙනුවෙන් ගීතයක් දෙකක් ගයන්නට ඔබට දීර්ගායුෂ ලැබේවා.......

ප.ලි.: වික්ටර් රත්නායකයන් වරක් කියුව 'මට තවදුරටත් සිංදු කියන්න බැහැයි කියල මට හැගුන දවසට මම මේ ප්‍රසන්ගය නවත්තනව' කියල. කනගාටුවෙන් උනත් ඒ දවස ඇවිත් බව තමයි මටනම් හිතෙන්නෙ.

අමතර තොරතුරු: http://www.dailynews.lk/2012/06/13/fea32.asp

Image Source : http://www.lankanartists.com/booking/Srilankan/22-victor-rathnayaka.aspx

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

බො** රාජේන්ද්‍ර බො**

රාජේන්ද්‍ර කියන්නෙ ඔෆීස් එකේ ඉන්න පැනි හට්ටියක්. හැබැයි කොමන් සෙන්ස් කියන ඒව නම් බිංදුවයි.

ඔන්න ඉතින් අලුත් ගෑනු ලමයෙක් ඔෆීසියෙ වැඩට ආව. ඇහැට කනට පේනව. ඉතින් රාජෙන්ද්‍රයත් කොහොම හරි මේ ලමයව තමන්ගෙ පරිවාර ගොඩට සෙට් කරගත්ත.

ඔන්න දවසක් මිනිහ පැනි පෙරාගෙන මේ ගෑනුලමයත් එක්ක චැට් එකක්. එක පාරටම චැට් එකේ brb කියල ගහපු ගෑනු ලමය අතුරුදහන් උනා. ඒ කියන්නෙ ඕෆ්ලයින් ගියා.


දැන් රාජේන්ද්‍රයට හිතාගන්න බෑ මේ මොකක්ද කියන්නෙ කියල. පොර ඇරුන එහා පැත්තෙ ඉන්න එකා ලගට.

මචං, මොකක්ද BRB කියන්නෙ.


මිනිහත් බැලුව කාගෙද චැට් එක කියල.

මචං. BRB කියන්නෙ....

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...



...


බොගක් රාජේන්ද්‍ර බොගක්.

සැයු: මේක සමහරු "බොකක් රාජේන්ද්‍ර බොකක්" කියල කියන්නත් පුලුවන් සමහර අය.


Image Source: http://photogallery.indiatimes.com/movies/regional-movies/Dream/articleshow/13149500.cms

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

If she is 7 why cant she walk??? - එයාට වයස 7 නම් ඇයි එයාට ඇවිදින්න බැරි?

ගිය ඉරිදා මගෙ බැචෙක්ගෙ පුතාගෙ දෙවැනි උපන්දිනය යෙදිල තිබුන. පුතාගෙ නම චනූ. බැචා වැඩ කරන්නෙ ලංකාවෙ තියන එකම, නැව් හදන කොම්පැනියෙ. මෙයා ටිකක් සීනියර් පොරක් නිසා නිල නිවාසයක් එහෙමත් දීල තියෙන්නෙ. උපන්දින උත්සවේ තිබුනෙත් ඔතනම තමයි.

පදුර වටේ තැලුව ඇති, දැන් කතාවට. උත්සවේට ඇවිල්ල හිටිය සෑහෙන්න පිරිසක්. අපේ යාලුවො වගේම අවට නිල නිවාසවල කට්ටියත්. පොඩි ලමයිනුත් සෑහෙන්න හිටි නිසා හරියට මොන්ටිසෝරියක් වගේ.

අපේ මාස හතේ පොඩි එක්කෙනත් එක්ක බිරිද ගියා ලමයි ඉන්න කට්ටියටම වෙන්කරපු කාමරේට පොඩි එක්කෙනගෙ ඇදුම් මාරු කරගෙන එන්න. කෙසෙක් ගෙඩියක් කාල ඒව ඇගපුරාම ගාගෙන හිටියෙ බබා ඒ වෙලාව වෙනකොට.

ඔය අස්සෙ අවුරුදු 4ක විතර පොඩි එකෙක් ඇවිල්ල මගේ බිරිදගෙන් මෙහෙම අහනව.

මෙයාට ඇවිදින්න බැරිද?
තාම බෑනෙ.

දත් තියනවද?
නෑ.

දැන් වයස කීයද?
මාස හතයි.

If she is 7, why can't she walk? චනූට හොදට ඇවිදින්න පුලුවන්නෙ.

මෙයාට තාම තේරෙන්නෙ නෑනෙ අවුරුදු 2යි මාස 7යි අතර වෙනස. ඒ වුනාට ලමා ලෝකය කොච්චර සුන්දරද?


Image Source : http://fineartamerica.com/featured/brother-and-sister-joni-mcpherson.html

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

නංගි මම කොලඹ අම්පාරෙ....

ඔන්න එක අවුරුද්දක මොරටුවෙ ගෘහනිර්මාණ ෆැකල්ටියේ රැග් එක දෙන වෙලාවක අලුත් බැචේ සෙට් එකක් අල්ලගත්තු සින්නෙක් උන්ව වාත කරනවලු. ඔන්න ඉතින් ටිකක් ඇහැට කනට පේන කෙල්ලෙක්ගෙන් සින්න මෙහෙම අහනවලු:

සින්නා: නංගි, තමුසෙ කොහේද?
ජුන්නියා: අයියෙ, මම කොලඹ.
සින්නා: කොලඹ කොහේද?
ජුන්නියා: කොලඹ හොරණෙ.
සින්නා: හොරණ කොහොමද යකෝ කොලඹ වෙන්නෙ?
ජුන්නියා: නෑ අයියෙ එක බස් එකයිනෙ.


ඉතින් වාත කිසිල්ල ඉවර වේගෙන එනකොට දෙගොල්ලොම හොදට සෙට් වෙනවනෙ. ඉතින් එහෙම වේගෙන එනකොට සින්න කියනවලු මෙහෙම:

සින්නා: දැන් තමුසෙලට මගෙන් මොනවහරි අහන්න තියනවද?
ජුන්නෙක්: අයිය කොහෙද ඉන්නෙ?
සින්නා: මමත් කොලඹ තමයි ඉන්නෙ.
ජුන්නෙක්: අයිය කොලඹ කොහෙද?
සින්නා: කොලඹ අම්පාරෙ, ඇයි එක බස් එකයිනෙ මෙහෙ ඉදන්. එතකොට තමුසෙ කොහෙද?
ජුන්නෙක්: මීගමුවෙ ඉන්නෙ අයියෙ.
සින්නා: යකෝ, මීගමුවෙ නෙවෙයි, ඉතාලිය කියල කියපිය.


ප.ලි.: ටියුබ් ලයිට් කට්ටියගෙ දැන ගැනීම සදහා: කලකට පෙර මීගමුවේ සිට ඉතාලියට යාම සදහා එක බෝට්ටුවක් ප්‍රමානවත් විය.

ප.ප.ලි.: මේ කතාව කියවුනේ අපේ ඔෆීසියෙ යාලුවෙක් මුල් කරගෙන. මිනිහ බුලත්සිංහල, ඒකනිසා කොලඹ කියල කියන්න බෑ, මොකද බුලත්සිංහල ඉදන් කොලඹට බස් එකක් නෑ.




විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

හොරණ පැත්තෙ ට්‍රෆික් රාලහාමිලාට හොද ආරංචියක්

අපේ රාලහාමිල හරි ආසයිනෙ අස්සවල්වල හැන්ගිල ඉදල හොර අල්ලන්න. මතකනෙ මම කලින් අනුරාධපුරේ යනකොට වෙච්ච සිද්දිය.

මම කාර් එකෙන් මාතර යනවනම්, බොහෝ වෙලාවට ගමන පටන් ගන්නෙ ගල්කිස්සෙන් නිසා පානදුරෙන් හරවල ගිහින් තමයි අධිවේගී පාරට දමන්නෙ. ඉතින් පානදුර - හොරණ - රත්නපුර පාරෙන් අධිවේගෙට හැරෙන තැන් දෙකේදීම (එකක් කොලඹ පැත්තට, අනික ගාල්ල පැත්තට ) විදුලි ආලෝක සංඥා හෙවත් කලර් ලයිට්ස් හයි කරල තියනව රථවාහන පාලනයට.

මේ ගොඩේ පැතිවලට මොන කලර් ලයිට්ද? අන්න ඒ විදිහට තමයි සමහර යතුරුපැදි සහ පා පැදි ඔය තැන් වලින් යන්නෙ. දවසක් මම හොරන පාරෙන් හරවන්න කොල ලයිට් එකේදි හදනකොටම යතුරු පැදි දෙකක් අනිත් පැත්තෙන් ඇවිල්ල මගේ ගෑවී නොගෑවී ගියේ. ගිය සතියෙ එතනින්ම හොරන පාරට හරවනකොට යතුරු පැදියයි පා පැදියයි. හැප්පුමොත් ඉතින් අපි එපයි වගකියන්න / ගුටි කන්න.

තාම ඔය තැන් දෙක ට්‍රැෆික් රාලහාමිලාට ආරංචි වෙලා නැති පාටයි. නැත්නම් මල්ල කරේ තැනක් ඕක. හික්.

Image Source: http://www.slcj.lk/gallery_detail.php?gallery_id=29

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

රත්මලානෙ ඉදන් සිංගප්පූරුවට දොලදුක් කෑම පැකට් එකක්

මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් මට රාජකාරි වැඩකට ඕස්ට්‍රේලියාවට යන්න සිද්ද උනා. ඉතින් ටිකට් බුක් කරේ සිංගප්පූරුව හරහා යන්න. ඔය දවස්වල තමයි Airbus A380 ගුවන් යානය මුලින්ම ඇවිල්ල තිබුනෙ. සිංගප්පූරුව සහ මෙල්බර්න් අතරත් ඔයින් එකක් දිවුවා. මටත් ඕකෙම යන්න ඕන වෙච්ච නිසා ඒ විදිහට යන්න ගමන සෙට් කරගත්තා. වැඩේ උනේ එහෙම කරනකොට උදේ 6 ඉදන් රෑ 10 වෙනකම්ම සිංගප්පූරුවෙ ඉන්න වෙච්ච එකයි.

බැදගත්ත බෙරේ ගහන්නත් එපයි, මම එහේ ඉන්න යාලුවෙකුට කතා කලා දවල් වරුවෙ මොනව හරි කරන්න සෙට් වෙමු කියල. ඔන්න යන දවසෙ උදේ කෝල් එකක් එනව මචන් පොඩි පාර්සලයක් තියනව අරගෙන එන්න පුලුවන්ද කියල. මමත් ඉතින් ගොනා වගේ හා කියුව. ඔන්න රෑ 7ට විතර යාලුවගෙ නැන්දම්ම එනව තව සෙට් එකකුත් එක්ක ලොකු පාර්සල් 3ක් විතර උස්සගෙන. මම ඇහුව මොනවද කියල. බලනකොට කෑම වගයක්, දුව pregnant ලු.

මොනව කරන්නද, දොලදුක් කෑමක්නෙ. මම හා කියල බාරගත්ත. දැන් වැඩේ තමයි මේක ගෙනියන එක. මොකද මම ඕස්ට්‍රේලියාවට යන නිසා චෙක් ඉන්(Checked in) කරන බෑග් එක සිංගප්පූරුවෙදි එලියට ගන්නෙ නෑනෙ. ඉතින් ඒව ඕකෙ දාගෙන යන්න බෑ. අතේම ගෙනියන්න ඕන. ඊට අමතරව මගේ ඇදුම් දෙක තුනකුයි, ජර්සි එකයි ලැප්ටොප් එකයිත් තියනව.

මොනව කරන්නද ඉතින්, අතින් කටින් එල්ලගෙන ගියානෙ සිංගප්පූරුවට යනකම්.

හොදම වැඩේ කියන්නෙ මූ කෑම එක මගෙන් අරගෙන ගෙදර යන්න පිටත් වෙනකොට හවස 3 විතර උනා. ඒක කාල බඩේ අමාරුත් හැදුනද මන්ද.




Image Source: http://www.snurfy.com/hosted-id221-unique-lunch-packets.html

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

අපේ කට්ටිය දෙමල විභාගෙ පාස් කරපු හැටි.

රජයේ සේවයෙ ඉන්න හැමෝම සමත් වෙන්න ඕන විභාග වගයක් තියනවනෙ. ඕකට කියන්නෙ ඊබා කියලද කොහෙද. ඉතින් මගේ යාලුවෙකුත් පහුගිය දවසක ගියා ඕකෙ එක කොටසක් වෙන දෙමල විභාගෙට.

වැඩේ තියෙන්නෙ මේ දෙමල විභාගෙ කතා කරන්න ඕන ටෙස්ට් එකක් වීම. ලියල ගොඩ යනව වගේ නෙමෙයිනෙ කතාකරන එක. ඔන්න ඉතින් මගේ යාලුවා දොස්තර කෙනෙක්. කලින් වැඩකලේ නෝනා වාට්ටුවේ (LRH - Lady Ridgway Hospital). දැන් වැඩකරන්නෙ කරාපිටියෙ ETU එකේ.

කට්ටිය විබාගෙට යනකොටම දන්නම මොන වගේ දේවල්ද වැඩිපුර අහන්නෙ කියල. ඉතින් මයි සෙල්ෆ්, එතකොට ලෙඩෙකුගෙන් විස්තර අහන හැටි වගේ පොදු දේවල් ඔක්කොම වගේ ගිරව දාගෙන තමයි ගිහින් තියෙන්නෙ.

සුපුරුදු පරිදි ඉස්සෙල්ලම ඇහුවලු තමන් ගැන. ඉතින් මිනිහත් අමාරුවෙන් කියාගත්තලු තමන් ගැන. රම්පෙට පොරි හැලෙන්න, කට පාඩම් කරපුව කියාගෙන යන එකත් ගේමක්ද නේද? ඊට පස්සෙ අහනවලු කලින් වැඩ කලේ කොතනද කියල. යාලුව කියුවලු මහ ඉස්පිරිතාලේ කායික රෝග අංශයෙ කියල මොකද ලමයින්ගෙ වාට්ටුවක කියුවොත් ප්‍රශන අහනවලු හෝ ගාල දෙමලෙන්.

ඊලග ප්‍රශ්නය: දැන කොහේද වැඩකරන්නෙ? මම කලින් කියුවනෙ මිනිහ ETU කියල. හැබැයි උත්තරේ නම් මාතර රෝහලේ ලේ බැංකුව කියන එක. මොකද ETU කියුවොත් අහන ප්‍රශ්න දරුනු වැඩි නිසා.

ඔන්න ඉතින් වැඩේ නැගල යනවලු. සමහර ප්‍රශ්න වලට උත්තරේ කටේ තියනවලු, දෙමලෙන් එන්නෙ නෑලු. ඔහොම ගිහිල්ල ගිහිල්ල දොස්තරය දෙමලෙන් ඇහුවලු කෙනෙක්ගෙන් ලේ අරන් ඉවර උනාට පස්සෙ මොනවද බලන්න ඕන කියල. මෙතනදි කියන්න ඕන කලන්තෙද බලනව, බර වාහන එලවන්න එපා කියනව වගේ දේවල්. ඕකටත් යන්තන් ගලපල උත්තර දීගත්තලු.

මෙන්න බොලේ ඊට පස්සෙ අහනවලු ඔන්න එකපාරටම ලේඩාගෙ සිහිය නැති වේගෙන යනව, එතකොට ලග ඉන්න හෙදියට මොකක්ද කියන්නෙ කියල. යාලුවගෙ කටට උත්තරේ එනවලු, හැබැයි දෙමල නම් මතක් වෙන්නෙම නැතිලු. ඔන්න එතකොට තමයි මිනිහට ගනදෙවි නුවන පහල වෙලා තියෙන්නෙ. ලෙඩා එක්ක දෙමලෙන් කතා කරන්න ඕන උනාට හෙදිය එක්ක එහෙම ඕන නෑනෙ. මිනිහ කියන්න ඕන ටික ඉංග්‍රීසියෙන් කියාගෙන ගියාලු. ඉන්ටර්විව් කරපු දොස්තරයටත් කට උත්තර නැතිලු, මොකෝ වැඩේ කිසි වැරැද්දක් නෑනේ.

Image Source: http://purduecco.wordpress.com/2012/02/21/what-are-informational-interviews/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

රුපියල් 1100ක් අනූනවයෙන් බේරා ගතිමි.

ගිය ඉරිදා මගුල් ගෙදරකට සහභාගි වෙන්න අනුරාධපුරේ යන්න සිද්ද වුනා. හැමෝම පුත්තලම පාරෙ යන එක හොදයි කියපු නිසා මමත් ඒ පැත්තෙන්ම ගියා. පාර හොද වගේම රාලහාමිලත් හැමතැනම ඉන්නව කියල කියපු නිසා හොදට පරිස්සමින් තමයි ගියේ.


ඔන්න පුත්තලම පහුවෙලා සැතපුම් 10ක් විතර ගියාට පස්සෙ එක පාරටම වෑන් එකක් ඇවිත් මාව ඉස්සර කරගෙන ගියා. මමත් ඉතින් වෑන් එක පස්සෙන් අරල දාල යන්න පටන් ගත්ත, වැඩිය නෙමෙයි වේගය 80යි. ටික දුරක් යනකොට කොහොමහරි වෑන් එක මාව මග ඇරල ඉස්සරහටම ගියා. කොහොම හරි මමත් දන්නෙම නැතිව ටිකක් හයියෙන් ඇවිල්ල.

මෙන්න බොලේ එකපාරටම රාලහාමි කෙනෙක් පාරට පැනල මාව නැවැත්තුව. වේගය 77යි.

මම: මම ඉතින් 70 අවට තමයි ආවෙ.


රාලහාමි: මහත්තයල කොහේ ඉදන්ද එන්නෙ?
මම: අපි මාතර ඉදන්.

රාලහාමි දෙමලද කොහෙද, කැඩිච්ච සිංහලෙන් කතා කලේ.

රාලහාමි: මහත්තය මොකද කරන්නෙ?
මම: ලියන්න රාලහාමි.

මොකද කරන්නෙ කියල සාමාන්‍ය‍යෙන් අහන්නෙ ලියන්නද, පගාවක් දෙනවද කියන එකනෙ. මම ඉරිද අනුරාධපුරේ ගිහින් සදුද එන්න හිටියෙ. ඉතින් දඩයක් ලියුවත් මට සදුදට ගෙවන්න පුලුවන් නිසා මම බය නැතිව හිටියෙ. 

රාලහාමි: නෑ මම ඇහුවෙ මහත්තයගෙ රස්සාව.

මම: ආ මම ඉංජිනේරුවෙක්.

රාලහාමි: කමක් නෑ මහත්තයො ගිහින් එන්න.

මම ආපහු එනකොටත් කට්ටිය එතනම ඉදන් වැඩ.

ප.ලි.: සමහර රටවලනම් 10%ක නිරවද්‍යතාවයකට ඉඩදෙනව මේවගේ වෙලාවලදි, මොකද පොලිසිය ගාව තියන මීටරය වැරදි වෙන්නත් පුලුවන් පොඩ්ඩක් විතර, ඒ වගේම කර් එකේ මීටරයත්. ලංකාවෙ නම් නීතිය කොහොමද දන්නෙ නෑ.

Image Source: http://desktopwallpaper-s.com/19/-/Intel_Core_i7_high_speed/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

බුහාරි එකේ බුරියානි එක.

අද හවස යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර ගියා. උගේ මස්සිනා දවල්ට බුහාරි එකෙන් බුරියානි එකක් කාල ඇවිල්ල පලු යන්න බනිනව ඒකෙ වැරදි කියකියා. ඒක අහන් ඉදපු මට පුන්චිකාලෙ සිද්දියක් මතක් උනා.


මම පොඩි කාලෙ, ඒ කියන්න ඉස්කෝලෙ හයේ හතේ වගෙ ඉන්නකොට දවසක් මොකක් හරි සිද්දියකට කොලබ ආව. ආවෙ මොකටද උනේ මොකක්ද කියල මතක නැතිඋනත් ඒ වැඩටික ඉවරවෙලා දවල්ට මට බුහාරි එකෙන් බුරියානි එකක් අරන් දෙන බවනම් තාත්ත කියුව වගේම දවල් මරදානෙ බුහාරි එකෙන් බුරියානි එකකුත් අරන්දුන්න. ඔය දෙකම අරගත්තු අපිදෙන්න තාත්ත වැඩකරපු රේල්ලුවෙම තියන විවේකාගාරයකට ගිහින් ඔය ගත්තු ඒව කාල ඉවර කරා.


මට බුරියානි එකක් අරන් දුන්නත් තාත්ත එකක් නොගෙන දවල්ට කන්න ඉදිආප්ප 30ක් ගත්තෙ මොකද කියන එක හුග කාලයක් යනකම් මට තිබුන ප්‍රශ්නයක්. ඉගන ගෙන රස්සාවල් හොයාගෙන තනියම නැගිටින කාලෙ වෙනකොට තමයි මට හිතුනේ රජයේ සේවකයෙකු වෙච්ච අපේ තාත්තට බුරියානි දෙකකට වියදම් කරන්න තරම් වත්කමක් හරි සිතක් හරි ඒ වෙලාවෙ තියෙන්න නැතුව ඇති. ලොකු පඩි තියන රස්සාවල් කරාට බුරියානි 3-4කට වියදම් කරන්න උනොත් මට උනත් ඒක ගැන ආයිත් හිතන්න හිතෙනව.

ඇත්තටම අපේ දෙමව්පියො අපිට වඩා කොච්චර සකසුරුවම්ද....


Image Source: http://www.stopntaste.nl/menu

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

මාතර බීච් එකේ බලු ශෝ එක

මාතර නගරය දන්න අය දන්නව වෙරල පාරෙ තියන මයුර හෝටලය. හවසට මයුර හෝටලය අවට ඇවිදින්න ගියොත් මීට අවුරුදු ගනනකට කලින් (මම මෙහෙම කියන්නෙ දැන් මේ දර්ශනය තියද දන්නෙ නැති නිසා) දකින්න පුලුවන් එක වයසක නෝන කෙනෙක් වටිනා කියන බල්ලෙක් අරගෙන ඇවිල්ල මුහුදු වෙරල ගාව බංකුවක වාඩිවෙලා ඉන්න හැටි.

ඉතින් තව ටිකකින් එතනින් යන කෙනෙකුට පේනව අර නෝනම වෙනින් ජාතියක වටින බල්ලෙක්ගෙ ඔලුව පීරනව.

තව ටිකකින් තව බල්ලෙක්, තව බල්ලෙක් විදිහට මේක හුගක් වෙලා කෙරෙනව. අපිත් ඉතින් සෑහෙන කාලයක් ඕකට බලු ශෝ එක කිය කිය ඉන්නකොට තමයි දන්නෙ මේ අපේ ඉස්කෝලෙ එකටම ඉන්න හොදම යාලුවෙක්ගෙ අම්ම කෙනෙක් තමයිය ශෝ එක දාන්නෙ කියල.

අපිටනම් පෙනිච්ච විදිහට යාලුවගෙ අම්ම යාලුවන්ටත් වැඩියෙන් බල්ලන්ට සැලකුව, මොකද අපි කවදාවත්ම යාලුව අම්මත් එක්ක එතන ඉන්නව දැකල නෑ.


කොහොමින් කොහොම හරි සුනාමි ආපු වෙලාවෙ යාලුවගෙ ගෙදර හොදටම කැඩිල ගියා. බල්ලො ටිකනම් ඔක්කොම වගේ ගස් ගල් වල එල්ලිල බේරුනා කියල තමයි ආරංචිය ගෙදර කට්ටියත් එක්කම.

ඊට පස්සෙ නම් සෑහෙන කාලයක් යනකම් බලු ශෝ එක තිබුනෙ නෑ අපිට බලාගන්න.



Image Source: http://www.nutrecareblog.com/2011/06/uk-dog-shows-25-26-june-2011/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

අධිවේගී පාරෙ ගැටලුවට පිලිතුර.

ඔන්න කියපු දවසටම පිලිතුර අරන් ආව. ගැටලුව කියවල නැත්නම් මෙතනින් ගිහින් ඉස්සෙල්ලම උත්සාහ කරල බලන්න. ඔක්කොමල වගේ හරි උත්තර දීල තිබුන. කාටද ආඩම්බර අපේ බ්ලොග් සහෝදරයොන්ගෙ දැනුම ගැන.







අධිවේගී මාර්ගයෙ යන්න ඉන්ධන දහනය = 2500 X 1 = 2500
අනිත් පැත්තෙන් යනකොට ඉන්ධන දහනය = 1700 X 2 = 3400

අනුපාතය = 2500 : 3400 -> 5 : 7 (ආසන්න වශයෙන්)

ඒ අනුව ඉස්සර 3500ක් ඉන්ධන ගියානම් දැන් යන්න ඕන 2500යයි. (මම හරිද මන්ද, වැරදි නම් අභියෝග කරන්න.)



විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

අධිවේගී පාරෙන් ගනිත ගැටලුවක්

අධිවේගී පාරෙ වාහනයක් එලවන් ගියපු අය දන්නව ඇති 100ක වගේ වේගෙකින් යනකොට වාහනයෙ RPM අගය සාමාන්‍ය අගයට වදා ඉහලට නගිනව කියල. වාහනයක ඉන්ධන දහනය සමානුපාත වෙන්නෙ ඒකෙ එන්ජිමේ වේගයට හෙවත් RPM අගයට. ඒ අනුව අපිට දල වශයෙන් ගනනය කරගන්න පුලුවන් මොන පාරෙන් යන එකද වාසි දායක කියල.

අපි හිතමු කෙනෙකුට ඕන උනා කියල කොට්ටාවෙ ඉදල ගාල්ලට යන්න. අධිවේගී මර්ගයෙ ගියොත් 100ක වේගයෙන් පැය 1කදි යන්න පුලුවන්. අනිත් පැත්තෙන් ගියොත් 60ක වේගයෙන් පැය 2කදි වගේ යන්න පුලුවන් (සාමාන්‍ය ට්‍රැෆික් එකක් තියන කොට ).

මගේ කාර් එක 60ට යනකොට RPM එක 1700ක් වෙනව. 100ට යනකොට ඒක 2500ට වගේ නගිනව.


දැන් කාටද පුලුවන් ගනනය කරන්න ඉන්ධන දහන අනුපාතය 60ට යනකොට සහ 100ට යනකොට පාරවල් දෙකෙන්.

පිලිතුර තව දවස් 3කින් (බ්‍රහස්පතින්දා) බලාපොරොත්තු වන්න.

Imaga source: http://en.wikipedia.org/wiki/File:RI_403_freeway.jpg


විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

රංගය ශාන්ත සර්ට දීපු ගේම...

මුලින්ම කියන්න ඕන මේ රංග අර අපි හැමෝම දන්න ඊයෙ පෙරේද අමාරුවෙ වැටිච්ච රංග නෙමෙයි. මේ රංග හිටියෙ කැම්පස් එකේ අපේ යට බැච් එකේ.


මොරටුව තක්සලාවෙ පරිගණක දෙපාර්තුමේන්තුවෙ හොදටම නින්ද යන විදිහට උගන්වන්නෙ කවුද කියල ඇහුවොත් ඒ තමයි අපේ අනිත් කතා නායකය, ශාන්ත සර්.

ඉතින් ශාන්ත සර්ගෙ ලෙක්චර්ස් වලදි කොච්චර නින්ද යනවද කියනවනම් පහු වෙනකොට ලමයි හුගක් පුරුදු උනා හොස්ටල් එකේ ඉදන්ම නිදාගන්න. රංගයත් අයිති උනේ මේ ගොඩට තමයි. ඔන්න ඉතින් ශාන්ත සර් ලමයින්ට කරන්න ටිකක් ලොකු පැවරුමක් දුන්න, හැබැයි අර හොස්ටල් එකේ නිදාගත්ත කට්ටිය වැඩේ දැනගත්තෙ බාරදෙන්න ඕන දවසට කලින් දවසෙ. ඔන්න සෙට් එකම ගියා සර් හම්බවෙලා වැඩේ ගොඩදාගන්න. සර්නුත් ඉතින් ශෙප් මනුස්සය නිසා වැඩිපුර දවස් 10ක් දුන්න වැඩේ ඉවර කරන්න. හැබැයි රංගයට මේක හරි ගියේ නෑ. මිනිහට ඕන පැවරුම නොකර ගොඩයන්න. ඔන්න ඉතින් පොර සර් පස්සෙ යන්න ගත්ත. "අනේ සර් ගෙදර ප්‍රශ්න. සල්ලි නෑ. අරක මේක." විකාර ගොඩයි. අන්තිමට මූව සර්ට මහම මහ කරදරයක් වුනා.

දැන් සර් රංගයව මග හරිනව. නිල කාමරය පැත්තෙවත් එන්නෙ නෑ. ඒ අස්සෙ මේ යකා සර්ගෙ දුරකතන අංකය හොයාගෙන ඒකටත් කෝල් කරන්න අරන්. ඒත් වැඩේ හරියන්නෙ නැති තැන පොර සර් හොයාගෙන ගෙදර ගිහින්.

සර් කොහොම හරි ගෙදර ඉදල නෑ. ගෙදර මිනිස්සු මේ කතාව දන්නෙ නෑනෙ. ඉතින් සර් පල්ලියට ගියයි කියල ගෙදරින් කියල. රංගයත් අත අරින්නෙ නැතුව පල්ලියටත් ගිහින්. පල්ලියට යනකොට සර් පල්ලියෙ පියානො එක ගහනවලු. ඉතින් ඒ වෙලාවෙ කතාකරන එක හරි නැති නිසා රංගය පල්ලිය මැද හරියෙ බංකුවක් අල්ලගෙන වාඩිවෙලා ඉදල. සර්නුත් මූ ඉන්නව දැකලද කොහෙද පියානො ගහන එක නවත්තන්නෙම නෑලු. මේ අල්ලපනල්ලෙ කොහොම හරි රංගයට විනාඩි ගානකට නින්ද ගිහින්. නැගිටල බලනකොට සර් මාරුලු. හික්...

ප.ලි.: පස්සෙ කොහොම හරි රංගයත් පල්ලියෙ ගිටාර් ගහන්න සෙට් වෙලා ඕන කරන වැඩේ කරගත්ත කියල තමයි ආරංචිය.


Image source: http://www.animationlibrary.com/sc/291/Musicians_and_Singers/?page=18

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com

ලංකාවෙ කැම්පස් කීයක් අබෞද්ද??? අසිංහලද????

මම කැම්පස් යන කාලෙ අත්වින්ද දෙයක් තමයි අපිට සිංහල අවුරුද්දට හරි වෙසක් එකට හරි වඩා නත්තලට නිවාඩු හම්බ වෙනව කියන එක. දැන් කැම්පස් එකෙන් එලියට ඇවිත් අවුරුදු 6ක් විතර උන නිසා හරියටම දින ගනන් මතක නැතිඋනත් මේ කතාව පරම සත්‍යයක් බවනම් ශුවර්.

මේ කතාව මතක් උනේ සිංහල අවුරුදු දවස් වල අහපු සිද්දි දෙකක් නිසා. අවුරුද්දට මම අවුරුදු සතියෙ දවස් 3ම නිවාඩු දාගත්ත කොහොම හරි. මගේ මැනේජර්නුත් ඒ දවස් ටිකම නිවාඩුයි. බලනකොට එයාට පස් තාච්චි (MBA) විභාග. 11 වෙනිද හවස 6 වෙනකම්ම විභාගලු. මිනිහෙකුට අවුරුද්දට ගෙදර යන්නවත් බැරිවෙන්න තමයි ඊව දාල තියෙන්නෙ. කවුරුවත් අහල තියනවද දෙසැම්බර් 24 හවස් වෙනකම් විභාග තිබිච්ච කැම්පස් එකක්???


අවුරුද්දට බිරිදගේ නෑදෑ ගෙදරක ගියා. එහේ මල්ලි ඉගෙන ගන්නෙ එක්කො රුහුන ඉංජිනේරු, නැත්නම් කැලනිය සයන්ස්. 11 වෙනිදත් ගෙදර ඇවිල්ල නෑ මොකද අවුරුද්දට පස්සෙ සතියෙ විභාග පටන් ගන්නවලු. ඉතින් මොන අවුරුදුද?

මේව ඉතින් කාට කියන්නද නේද?

Image source: http://armstrong.chem.ox.ac.uk/

විදුල හසරංග
http://vidula-sinhala.blogspot.com
http://vidulahasaranga.blogspot.com